Wat heb je nodig om dieren te spotten? Beer maakt zich op om de natuur in te trekken, hij neemt zijn verrekijker en zijn thermos, en hij gaat op een grote steen zitten wachten tot ze in zijn vizier komen. Hij weet hoe het moet. Maar het is geen gemakkelijke oefening. Waar hij zijn kijker ook op richt, hij ziet alleen de lucht boven hem. Hij eindigt elke dag met de woorden Maar vandaag hebben we geen geluk. Er is niets te zien. Toch geeft hij niet op.

Het is gniffelen geblazen als je Beer met zijn zelfvoldane stem hoort vertellen dat het weer niets geworden is die dag, ook al duikt hij in het water om vissen te spotten en/of kruipt hij in een holle boom om het vliegend hert te spotten en nog zoveel meer. Het is alsof alle dieren hem te snel willen af zijn, maar toch zoekt hij moedig verder. Het lijkt of ze Beer bij de neus willen nemen met al zijn klungeligheid: zelfs wanneer de mooie roodhalsgans juist boven hem vliegt, hij ziet ze niet. En toch ontwaar je een speels ballet van al die diertjes die boven onder en overal rond Beer zijn.

Een pluim voor de vormgeving van dit prachtig prentenboek. Met zachte potloodtekeningen met fijne arcering en wat lichte pastelkleuren op een witte achtergrond, is het genieten van dit mooie verhaal. Het decor waarin de dieren zich bewegen spreekt heel sterk tot de verbeelding omdat ze zo fantastisch mooi en naturel getekend zijn. En er is heel veel te zien als je goed kijkt, zoals de pluimstaart van de eekhoorn die erg opvalt tussen al het andere. Met achteraan het boek nog het lijstje met de gespotte dieren. 

Een boekje om te tonen wat voor moois er in de natuur te beleven valt, als je maar goed om je heen kijkt. Maar vooral is het genieten van al die leuke capriolen in deze mooie uitgave.