Een nieuw meisje maakt haar intrede in de klas van juf Mirjam. De ik-persoon die we pas op het einde leren kennen als Adam, zoekt contact met haar. Maar dat loopt moeizaam. Adam krijgt geen vat op haar en begrijpt haar (vooral triest) gedrag niet. Hij ziet enkel haar tekeningen, dingen die Adam nog nooit gezien heeft, dingen waar hij bijna van moet huilen. En hij wil zo graag een lach op haar gezicht zien. Hij vraagt advies aan volwassenen in zijn omgeving, die hem erop wijzen dat het meisje niet veel anders is dan hij. Enkel draagt zij trieste dingen mee. Op een ochtend krijgt Adam een idee. En dat idee slaagt erin om het begin van een nieuwe vriendschap te creëren. 

Dit is een mooi geïllustreerd  prentenboek om met kinderen te praten over vluchtelingen. Achterin het boek zijn ook vijf korte, geïllustreerde tips en ideeën toegevoegd die leerkrachten, ouders ... kunnen helpen. 

Aan diversiteit is aandacht besteed, wat de herkenbaarheid vergroot. De kleurrijke illustraties vertellen meer dan de woorden en zullen bij jong en oud verschillende gevoelens teweeg brengen.